Σ Υ Ν Α Ν Τ Η Σ Η
Κοιτάχτηκαν και οι δύο στα μάτια με βλέμματα απορρημένα αλλά και φοβισμένα...Πάλι ξανασυναντιούνται..Πάλι θα πρέπει να πολεμήσουν η μία την άλλη..Εκεί που πλησίαζαν το επιθυμητό..Να ξεχάσουν η μία την άλλη ..Να πορευτούν ανεξάρτητες και μόνες...Να διεκδικήσουν η κάθε μία τις ψυχές που στην κάθε μία αντιστοιχεί...
'' Τι κάνεις ''Αγάπη'?? Την ρώτησε η μία....
''Καλά είμαι'' θύμισε μου το όνομά σου..προσπάθησα πολύ ..αλλά στ αλήθεια το ξέχασα''..Αποκρίθηκε η άλλη...Και ήταν αλήθεια..Η 'Αγάπη''είχε πολύ αγάπη μέσα της για να θέλει να θυμάται αυτό το όνομα ..και πόσο περισσότερο αυτήν την οντότητα..
''Κακία''...το ξέχασες...εντάξει...θα το ξαναθυμηθείς ..δεν πειράζει''της είπε η ''Κακία''με φανερή ειρωνία και σιγουριά...'' Και φυσικά θα ήθελε πολύ να κάνει την ''Αγάπη''οδυνηρά να το ξαναθυμηθεί, να το πλησιάσει , να γίνει και πάλι ένα με ''εκείνη''.....
'' Μου έκανες κακό ''συνέχισε η ''Κακία'...Μου πήρες ό,τι με κόπο είχα κερδίσει και συνεχίζεις να το κάνεις ξέρεις...Να γίνεσαι ολοένα και πιο δυνατή, να μου ''κλέβεις''καρδιές που με πολύ κόπο ποτίζω....Να κάνεις ψυχές να γίνονται ευγενικές,φιλάνθρωπες, τρυφερές, να συγχωρούν, να αγαπούν!! Τι ηλίθιο πράγμα που είναι η αγάπη ''Αγάπη''!! Πότε κι εσύ θα το εμπεδώσεις πια!!?? Τι καταλαβαίνουν δηλαδή με το να θυσιάζονται στον βωμό της?? Μόνο πόνο παίρνουν για αντάλλαγμα από αυτήν..μόνο κοπιάζουν και κολυμπάνε σε ανύπαρκτες θάλασσες κάνοντας το ''καλό''νομίζοντας πως τους περιμένει μια ήσυχη ακτή..Βλακείες!!..Ευτυχώς βέβαια που υπάρχουν και κάποιες ''λογικές'ψυχές που με ακολουθούν...''Δόξα τον Διάβολο!!'''...είπε και γέλασε δυνατά και γεμάτη κακία η ''Κακία''.....
Η ''Αγάπη''κοιτώντας την λυπημένα και ψύχραιμα και σκύβοντας δακρυσμένη το όμορφο κεφάλι της σκέφτηκε αρχικά να σιωπήσει...Να μην απαντήσει στο παραλήρημα της ήττας της...Ήταν φανερό πως ότι έλεγε ήταν ένας παροξυσμός αδυναμίας..παραδοχής...πως δεν είχε τελικά την δύναμη που θεωρούσε πως είχε...Πως την''πονούσε'--'αν μπορούσε η ''Κακία''ποτέ να πονέσει-- που έχανε συνέχεια έδαφος...Σ αυτόν τον παράλογο και αθέμιτο ανταγωνισμό που η ίδια επέλεξε...Αλλά τελικά αποφάσισε ήρεμα και με αγάπη η ''Αγάπη''να της μιλήσει..κοιτώντας την και πάλι ίσια στα μάτια...
''Λυπάμαι ειλικρινά ''Κακία''που νιώθεις και σκέφτεσαι έτσι....Λυπάμαι για σένα...όμως χαίρομαι πολύ για αυτές τις καρδιές που αναφέρεις ..που ευτυχώς επιλέγουν να έχουν εμένα μέσα στο σπιτάκι τους...που διαλέγουν τον πόνο και την καθαρή συνείδηση, την θυσία, την χαρά της καλοσύνης, από από την πρόσκαιρη ''χαρά''που εσύ θα τους έδινες...Από τον θυμό, την εκδίκηση που δεν βγάζει πουθενά, από τις τύψεις , το αμείλικτο κυνηγητό της συνείδησης, που πάντα καραδοκεί μετά από τον όλεθρο της ψυχής τους...Και όσο κι αν εσύ με παλεύεις , όσο κι αν το φόρεμα του μίσους σου μακραίνει, όσο κι αν ''΄χαίρεσαι ''κάποιες στιγμές που με νικάς, τόσο περισσότερο και αναγκαστικά θα σε πολεμάω...Και εγώ θα λέω ..''Δόξα Τω Θεό'' που το κάνω.....Ξέρω πόσο πληγώνω τον εγωισμό σου , ξέρω πόσο περισσότερο σμιλεύω με τις νίκες μου την κακία σου ''Κακία''αλλά δεν μου δίνεις άλλη επιλογή.. Γιατί αυτή είμαι εγώ..κι αυτή θα είμαι...Η ''Αγάπη'' ''...Και πάντα θα κάνω αυτά που ξέρω από αιώνες να κάνω, να χαρίζω....
Πάντα θα υπομένω, πάντα θα ελπίζω να κερδίσω περισσότερες καρδιές από σένα, πάντα θα δίνω,πάντα θα αγαπάω!!...Γιατί είμαι και θα είμαι ΑΓΑΠΗ....
Η ''Κακία''της έριξε ένα τελευταίο βλέμμα γεμάτο μίσος και σαν από θαύμα έγινε αόρατη αφήνοντας πίσω της μία σκόνη από κενό...........
