Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2013

Γυάλινος ιστός. . .


Κουλουριασμένη μέσα στον ιστό μου....φτιαγμένο περίτεχνα μα αδυσώπητα από γυάλινες ελπίδες....
Να αναποδογυρίζω καράβια-ενοχές μέσα στους κύκλους του.....
Να αναβάλω το φεύγω, το βλέπω, το νοιώθω μου.....Και να εισβάλλω σε αναδρομές που μόνο να ραγίζουν τα γυαλιά του καταφέρνουν....
Πρέπει να χωρέσω μέσα τους τις νύχτες και τις μέρες μου, να χάσω τον δρόμο , για να βρω εμένα. . . Να φορτώσω τα άλλοθι σε βαριές βαλίτσες, τα πρέπει στην χαμένη μου ζωή, το αύριο στην ελπίδα.....Την αληθινή...όχι την γυάλινη....
Αυτήν που μπορεί να πονάει, μπορεί να βαριανασαίνει, μπορεί να σκεπάζει με υγρό σεντόνι τα μάτια και τους  τους εφιάλτες της, μα τουλάχιστον είναι δική μου....
Ποτέ δεν θα θα με αφήσει να με χαρίσω, να με δανείσω, και  με την λήθη να στριφογυρίσω.....
Το μόνο που ζητάει είναι να την αφήσω,... να σπάσει σε πολλά κομμάτια τα γυαλιά κι από τον ιστό της θολής μιζέριας στο φως να ξεμυτίσω......